Grzybica w ciąży

W ciąży ze względu na spadek odporności oraz zmiany w gospodarce hormonalnej kobieta jest bardziej narażona na ryzyko drożdżycy pochwy. W dodatku im bardziej zaawansowana jest ciąża tym się ono zwiększa. Do czynników predysponujących wystąpienie kandydozy okolic intymnych należy zaliczyć immunosupresyjne działanie hormonów w ciąży – estrogenów, progesteronu i gonadotropiny kosmówkowej, rozpulchnienie śluzówki tkanek oraz wysoką zawartość glikogenu w komórkach nabłonka pochwy. Ryzyko wynosi w pierwszym trymestrze około 10%, a w trzecim już około 23–55%. U nie ciężarnych kobiet grzybice z pełnym spektrum objawów występują w 25% przypadków, zaś u ciężarnych już w 60–90%. Ponadto w tym okresie wzrasta ryzyko przeniesienia grzybicy drogą kontaktów seksualnych. Grzybicze zapalenie pochwy nie stanowi poważnego problemu położniczego i nie odnotowano związku między nim a porodem przedwczesnym, jednak zawsze istnieje ryzyko zapalenia błon płodowych oraz zakażenia wewnątrzowodniowego. Candida albicans obecny w płynie owodniowym może doprowadzić do poronienia, przedwczesnego pęknięcia błon płodowych, a także do wrodzonej grzybicy noworodka, co jednak zdarza się w znikomej ilości przypadków. Najczęściej do kolonizacji skóry i błon śluzowych dziecka dochodzi podczas porodu siłami natury. Grzybicze zapalenie pochwy nie wpływa na stan zdrowia noworodka i jego masę urodzeniową.

Ciężarne leczy się miejscowymi preparatami azolowymi lub antybiotykami polienowymi. Wchłanianie leków przy podaży dopochwowej jest niskie, a maksymalnie stężenie we krwi zostaje osiągnięte po 12–72 godzinach, natomiast doustne leki wchłaniają się szybciej, a ich maksymalne stężenie w surowicy jest o 10–1000 razy większe. Dlatego miejscowe leki nie wykazują teratogennego wpływu na płód, za to mikotyki podawane per os mogą mieć właściwości patogenne. Literatura podaje zależność między podażą nystatyny a spodziectwem u chłopców, działanie innych środków przeciwgrzybicznych wiąże się z defektami w obrębie twarzoczaszki, szkieletu oraz wad serca. Wielu lekarzy jednak nie zauważa tak istotnych zależności podając wyniki badań, z których wynika, że leki mikotyczne charakteryzują się niewielką szkodliwością, a ryzyko wad wrodzonych w grupie leczonej jest ryzykiem populacyjnym, niemniej jednak nie jest to na ten moment należycie poznane. Dlatego należy przestrzegać zaleceń, by w okresie ciąży oraz laktacji nie brać żadnych leków doustnych i nie przyjmować w ogóle niczego bez konsultacji lekarskiej.